Powrót do przeglądu

Najczęstsze przyczyny pękania komina i jak im zapobiegać

Komin to kluczowy element całego systemu grzewczego w naszym domu. Jego zadaniem jest bezpieczne i skuteczne odprowadzanie spalin. Wszelkie uszkodzenia – w tym pęknięcia – mogą prowadzić nie tylko do kosztownych napraw, ale również do realnego zagrożenia bezpieczeństwa mieszkańców. Warto więc wiedzieć, jakie są najczęstsze przyczyny pękania komina oraz jak ich unikać na etapie montażu, jak i późniejszej eksploatacji.

Pamiętajmy na wstępie...

...że prawidłowo zamontowany i następnie właściwie eksploatowany komin to podstawa bezpieczeństwa domowników. Komin odprowadza spaliny na zewnątrz budynku. Jego szczelność to gwarancja, że domownicy nie zatrują się czadem. Ponadto, dzięki świadomej eksploatacji, odpowiedniemu paliwu i wykonywaniu przeglądów, unika się również takiego zagrożenia jak pożar sadzy.

Z tego artykułu dowiesz się:

  • Jakich błędów należy unikać na etapie budowy komina.
  • Dlaczego nawet odporny na pożar sadzy komin może pęknąć i co to oznacza z punktu widzenia jego dalszego użytkowania.
  • Jak dbać o komin.

W razie dodatkowych pytań doradcy techniczno-handlowi Schiedel służą pomocą. Wystarczy zadzwonić do najbliższego TUTAJ.

Oto najczęstsze przyczyny pęknięć kominów – związane z montażem i eksploatacją:

1. Przymurowanie wkładu ceramicznego do obudowy komina

Jednym z najczęściej spotykanych błędów montażowych, które spotyka się na budowach, jest sztywne związanie wkładu ceramicznego z obudową komina. Wkłady ceramiczne muszą mieć możliwość swobodnej pracy pod wpływem zmian temperatury. Jeżeli zostaną przymurowane na sztywno, różnice rozszerzalności cieplnej pomiędzy ceramiką a betonem związane ze zmianą temperatur jakim poddane są oba materiały, doprowadzą do powstawania naprężeń i pęknięć.

Najczęstszymi miejscami gdzie dochodzi do przymurowania jest obręb przyłącza spalin. Trójnik jest elementem, który przyjmuje największą temperaturę i zablokowanie go tynkiem lub zaprawą może spowodować jego pęknięcie. Dodatkowo należy uwagę aby przy wznoszeniu komina zaprawa była nakładana w odpowiedniej ilości i w odpowiednich miejscach ponieważ jej nadmiar może również przymurować wkład do obudowy.

Jak temu zapobiegać?

  • Stosować się do instrukcji budowy komina, która zawsze dołączona jest do komina systemowego, który trafia do naszego domu.
  • Zachować szczeliny dylatacyjne między wkładem a obudową.
  • Unikać nieautoryzowanych, „domowych” przeróbek.

2. Zabetonowanie rury na zakończeniu komina

Jednym z częstszych miejsc gdzie dochodzi do przymurowania jest zakończeniu komina. W przypadku wylewania płyty przykrywającej (zabezpieczającej komin od góry przed deszczem) i nie używania szalunku traconego (który dylatuje ceramikę od płyty) rura zostaje na trwałe związana z betonem, który zostaje użyty przy wylewaniu płyty. W takim wypadku pęknięcie może pojawić się przez całą wysokość komina.

Rozwiązanie:

  • Zakończenie komina powinno być wykonane zgodnie z instrukcją producenta.
  • Należy stosować płyty przykrywające, które dostarcza producent komina.

3. Sztywne wpinanie rur spalinowych

Częstym problemem jest sztywne łączenie rur – np. kiedy rura o średnicy 200 mm jest wpinana bezpośrednio do komina o średnicy 200 mm. Nie ma wtedy miejsca na pracę materiału przy zmianie temperatur, co skutkuje powstawaniem naprężeń i pęknięć na łączeniu.

Prawidłowe rozwiązania:

  • Zastosować adapter redukcyjny.
  • W przypadku minimalnych różnic – mniejszą rurę owinąć specjalnym sznurem uszczelniającym.
  • Nigdy nie wykonywać połączeń „na siłę” lub „na styk”.

4. Pożar sadzy w kominie

Do najgroźniejszych zdarzeń związanych z użytkowaniem komina należy pożar sadzy, czyli gwałtowne spalanie się nagromadzonych osadów wewnątrz przewodu kominowego. Powstaje, gdy w wyniku intensywnego palenia, np. mokrym drewnem, w przewodzie kominowym odkładają się duże ilości łatwopalnych osadów sadzy, które mogą się zapalić. Powstaje również, gdy palimy w zbyt niskiej temperaturze lub bez dopływu odpowiedniej ilości powietrza.

Temperatura takiego pożaru może sięgać od 800°C do nawet 1300°C, co w krótkim czasie naraża komin na ekstremalne obciążenia cieplne. By jeszcze lepiej zrozumieć jak ekstremalne są to temperatury zwróćmy uwagę, że temperatura spalania suchego drewna (w komorze spalania) to ok. 600-800°C (a temperatura spalin na wylocie z urządzenia to 200-350°C), a tradycyjne cegły kominowe i zaprawy cementowe mają często wytrzymałość do 600°C. Pożar sadzy może więc doprowadzić do popękania przewodu kominowego, jego rozszczelnienia – przedostania dymu do wnętrza, a nawet płomieni i rozprzestrzenienia ognia na konstrukcję budynku.

Kominy na polskim rynku muszą spełniać wymagania normy PN-B-02870 – Badania ogniowe – Kominy do urządzeń grzewczych o mocy cieplnej do 150kW. Metoda badań według normy PN-B-02870:2017 pozwala na określenie oddziaływania ognia i podwyższonych temperatur we wnętrzu komina, na jego powierzchnię zewnętrzną, na znajdujące się w otoczeniu komina materiały palne.

Wybierając komin należy zwrócić uwagę czy jest odporny na pożar sadzy i posiada odpowiednie certyfikaty gwarantujące bezpieczeństwo użytkowania. Warto zauważyć, że tylko Schiedel, jako pierwszy i do dziś jedyny producent systemów kominowych wykonał badania i otrzymał Certyfikat zgodności odporności ogniowej zgodnie z PN – B - 02870:2017 dla izolowanych kominów ceramicznych. Badania takie potwierdzają bezpieczeństwo ich użytkowania także w wymagających warunkach. Jak przebiega takie badanie?

Zaczyna się od sprawdzenia szczelności komina, po czym w kominie przez 60 minut utrzymywana jest temperatura 300°C (po wystudzeniu powtarza się test szczelności). Kolejnym etapem badania jest utrzymywanie w kominie kolejno temperatur 500°C oraz 750°C przez 60 minut każda, by ostatecznie przejść do temperatury 1000°C symulującej warunki pożaru sadzy (30 minut). Ostatnim elementem badania jest ponowne badanie szczelności komina – należy podkreślić, że podczas wszystkich badań komin musi spełniać deklarowany parametr szczelności.

Pamiętajmy jednak, że pożary sadzy mogą mieć różną intensywność i czas trwania, i mimo że komin nie dopuści do rozprzestrzenienia się ognia czy dymu, może dojść do mikropęknięć w ceramice. Nawet komin odporny na pożar sadzy może wymagać późniejszej kontroli, a w niektórych przypadkach – naprawy lub wymiany wkładu.

Wnioski:

  • Regularnie czyścić przewód kominowy (w zgodzie z obowiązującymi przepisami).
  • Unikać spalania wilgotnego drewna, jak i drewna z odzysku, wcześniej malowanego lub nasączonego chemicznie innych tego typu odpadów, które powodują nadmierne osadzanie się sadzy.
  • Po każdym podejrzeniu pożaru sadzy zlecić kontrolę kominiarską.

Podsumowanie

Pękanie komina to w większości przypadków efekt błędów montażowych lub zaniedbań eksploatacyjnych. Kluczem do uniknięcia problemów jest:

  • Prawidłowy montaż zgodny z zaleceniami producenta.
  • Stosowanie wyłącznie systemowych elementów (bez doróbek, elementów nie pasujących do zestawu).
  • Regularna konserwacja i czyszczenie przewodu kominowego.
  • Kontrola kominiarska po każdym nietypowym zdarzeniu (np. podejrzeniu pożaru sadzy).